"Omubumu" Mimi

Kadınlar Günü, Güney Afrika

Kendimi Afrikanın yerli dillerinden biriyle konuşuyormuş gibi hissettim "omubumu" yazarken. LoverK beni yine mimlemiş. Çok teşekkür ediyorum bu zevkli mimden dolayı. Yani bu sefer geçen seferki kadar ciddi olmayacağım demek. :D Başlayalım!

Aşk mı bağlılık mı?

Şimdi… Bağlılıktan kasıt ne diye sorarlar adama. Çünkü efendim yıllardan beri bize hep “aşk mı dostluk mu” ya da “aşk mı para mı” diye sorulduğundan böyle bir soruya alışkın değiliz. En azından ben değilim abi. Neyse, ben bunu sadakat diye alacağım ama bu sefer ikinci bir sorun teşkil ediyor. Bana sunulan aşk/bağlılık mı yoksa benim sunmak isteyeceğim mi? Amaaan niye uzatıyorsam, her iki şekilde de sadakat yani bağlılık benim için çok çok çok daha önemli. Bununla birlikte insanlar aşık olmayı biliyorlar da sadık olmayı bilmiyorlar, bu yüzden hep sorun hep sorun. Aşkın sonunun olduğu çok bariz ve biz insanlar sonu olan şeyleri pek sevmiyoruz. :’)

Gurur mu teslim olmak mı?

Duruma bağlı. Kime teslim oluyorum, ne için teslim oluyorum, niye oluyorum? Bunlar önemli. Ama eğer bir konuda gurur yapıp da inat ettiğimi fark edersem o gururu kırmak için teslim olabilirim. Böyle de mazoşist bir yanım vardır. Ama dediğim gibi şartlar çok mühim bu konuda.

Sarışın mı esmer mi?

Bu konuda yaralıyım arkadaşlar, siz de tuz bastınız sağ olun. Bana kalırsa ben sarışın değilim, kesinlikle reddediyorum bunu. Ama diğer insanlar sarışın olduğumu iddia ediyor. Bunca yıldır kabul etmiyorum ve bundan sonra da etmeyeceğim arkadaş. (O sarışın aptal muamelesi tamamen ayrı bir konu, ayak dirememin sebebi başka.) Sarışın, sarı saçlı olan denmez mi? Peki sarı nasıl bir renktir? Muz, sarıdır. Güneş, sarıdır. Şimdi kim benim saçımın muzla aynı renkte olduğunu söyleyebilir ki? Hiç kimse.

Neyse, anlaşıldığı üzere cevabım esmer. Lütfen evlenirsem evleneceğim kişi sarışın olmasın, mor bile olabilir ama sarı olmasın yahu!

Yeşil göz mü mavi göz mü?

Buyur buradan yak…

Şimdi bazı insanlara göre ben mavi gözlüyüm, bazı insanlara göre yeşil. Ama ben mavi olduğunu iddia edenleri duymazlıktan gelip, yeşil olduğunu söyleyenleri bağrıma basıyorum. Mavi gözden hiç hazzetmiyorum, hatta nefret ediyor bile olabilirim, o derece. Başıma ne geldiyse mavi gözlülerden geldi. Yani kesinlikle mavi göz olmadığı açık ve net. Ama yeşil göz mü? Ehhhh. Koyu yeşil olsaydı olabilirdi ama benim favori göz renklerim; bal rengi ve açık kahve. Özellikle bal rengi gözleri olan arkadaşları evimde saklayabilirim. :D

Et mi tavuk mu?

Bu soruya cevap olarak sadece “Ben vejetaryenim,” diyorum.

Karpuz mu kavun mu?

Kelek karpuzdan ziyade kavunu, kabak kavundan ziyade karpuzu tercih ederim. İkisi de iyiyse daha soğuk olanı tercih ediyorum. İkisi de kötü durumdaysa ben bir su alayım.

Altın mı gümüş mü?

Bu ne berbat bir sorudur. Altından tiksindiğimi söylesem abartı olmaz herhalde. O yüzden gümüş diyorum, çok abartılı olmadığı sürece tabi. Yine de biri sarı biri gri, tabi ki gümüş. (Beyaz altın başka bir konu, bunu sormamış arkadaş belli ki.)

Kedi mi köpek mi?

Bu soru bana sorulur mu???

Ben ki sokakta köpek görünce üzerine atlayan bir insanım. (Evet, tam tersi olması gerekiyor .) İkiz kez köpekler tarafından saldırıya uğramış olmama rağmen üstelik. Hani böyle travma falan olmadı. Hala köpek görünce bir anda evrim geçirir, erimeye başlarım. Hani bebek görünce kızlar bir “oyyyy” moduna girer ya, ben de köpek görünce girerim. Yalnız kanişleri köpekten saymadığımı belirteyim, onlardan tiksiniyor bile olabilirim. Bir süs köpeğindense yüz kere bin kere kedi diyeceğim.

Beyaz mı siyah mı?

Ne için kullandığıma bağlı. Giyim söz konusu ise tabi ki siyah ama odamın duvarını boyatacaksam da beyaz olması önemli tabi. Ama genel olarak koyu renkleri tercih ederim her zaman. Hatta açık renklere karşı bir fobim bile olabilir, mümkün.

Yağmur mu güneş mi?

Geçen bir şeyler karalıyordum da bu konu hakkında da iki satır yazmıştım;

“Güneşi gördüğümde bütün yaşam enerjim damarlarımdan çekiliyor, hayata küsüyorum. Hiçbir şey yapasım gelmiyor, sadece bir an önce gece olmasını ve bu aydınlık(!) dünyadan kurtulmayı istiyorum. Bulutlu, yağmurlu günlerde içim mutlulukla doluyor. Dünyayı kurtarabilecek potansiyeli görüyorum kendimde. Gündüzleri her şey can sıkıcı, her şey çirkin görünürken gece olduğunda aynı şeyler birer mucize halini alıyor. Konuşmak, gülmek, gezmek, eğlenmek hatta ders çalışmak bile benim için cazip hale gelmeye başlıyor.”

Mesajlaşmak mı aramak mı?

Bu soruyu cevaplamak zorunda mıyım ya? Arkadaşlarım okuyor olabilir de çünkü. Ehem hıhım öhöm… Evet, şey, yani… Mesaj yazarken deli oluyorum. Aramayı yüz kere tercih ederim. Ama bazen iyi durumda olmuyorum. O zaman aramak korkunç bir hal alabiliyor. Yani ruh durumuna göre değişiyor ama bence en iyisi buluşup yüz yüze takılmak. :D

Bodrum mu Çeşme mi?

Fazla insanın olduğu her yerden nefret ediyorum. Özellikle bu gibi tatil yerlerine karşı ayrı bir nefretim var. “Tatil” anlayışım da kesinlikle çok farklı üstelik.

Deniz mi havuz mu?

Tabi ki tabi ki tabi ki deniz. Havuz çok iğrenç ya, ben nefret ediyorum diyebilirim. Denizde mis gibi, kayalar, kum, yosunlar ve balıklarla istediğin kadar eğlenebilirsin. Havuz öyle mi? Pffftttt. Küçük yaştan beri yüzüyorum ve denize ölesiye aşık bir insanımdır. Havuz neymiş ya? Bardak gibi. Ufka bakarak yüzmenin, takla atıp yerde kum almanın, kayadan atlarken yoga yapmanın, kuzenini boğmanın, arkadaşın tarafından boğulmanın, ani bir dalgayla bir ton su yutmanın, yosundan tiksinen ablanın üzerine bulduğun bütün yosunları fırlatmanın, yorulduğunda balıklarla iletişime geçmenin, denizden çıktıktan sonra sahilde ateş yakmanın ve orada yenen yemeğin tadı bambaşkadır.

Ha bir de "boğuluyoruuuum" diye bağırıp sahildeki çocukları ağlatmak :D

Omubumu mimimiz burada sona ermiştir sayın seyirciler.
Shirushi'yi, Findingme'yi, Kafadan Kontak'ı, Elysium'u, Zompirya'yı mimliyorum. Lütfen görüüüün! :D