tag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post1208966973350582211..comments2024-03-20T09:07:08.854+03:00Comments on arrakis: seçilmiş biri olduğumu hala anlamadın mı?paulhttp://www.blogger.com/profile/16723175018100689015noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post-68494151154956809322020-09-30T22:10:15.572+03:002020-09-30T22:10:15.572+03:00Hayat değil de bizler acınası şekilde komiğiz gali...Hayat değil de bizler acınası şekilde komiğiz galiba. Tanrı aklımızdan geçenleri duyarken gülüyor mudur bize?<br /><br />Zaman mekan insanlar olmasa yani sınırlar olmasa herhangi bir sorun da ortaya çıkmazdı herhalde. Ama hiçbir sorunun olmamasını umarak da çok mu şey istiyoruz? Hiçbir sınırın olmaması mümkün değil gibi. Öyleyse ya sürekli çatışma olacak ya da kaderci olacağız ama hayır ya, seçenekleri daraltmaya gerek yok başka yollar da varpaulhttps://www.blogger.com/profile/16723175018100689015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post-56096521587596503832020-09-29T01:04:51.811+03:002020-09-29T01:04:51.811+03:00Yazılarını bir gecede okurum diye düşünüyordum, ya...Yazılarını bir gecede okurum diye düşünüyordum, yapamayacağımı anlamam kısa sürdü. Beni gülümseten, düşündüren, geçmişe veya geleceğe götüren bir yazıydı sevgili Paul. Öyle ki durup nefes almam gerekti.<br /><br />Kendimle daha barışık olmaya başladığımı anladım, bir de bazı zamanlar kendimi neden o kadar kötü hissettiğimi. Küçük seçimlerin, küçük yaşlarda bizi kendimize nasıl da özel hissettirdiği ve bunun sonuçları.. Hayat, komik ama değil de. Ne büyük ısrar içerisinde, debeleniyoruz özel olmak için. Oysa duygular olabilir özel olan ve hepimiz buna sahibiz. Mutlu olabilmek mesela, amaç oyken araçlara takılıp karanlıkta geçen yıllar.<br /><br />Kendimizle belki barışabiliriz, zamanla ve mekanla barışık olmak mümkün mü sevgili Paul?Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post-77334524572045488322020-06-06T14:11:25.056+03:002020-06-06T14:11:25.056+03:00çok zor bir şey, insan bir an kabullenip rahatlasa...çok zor bir şey, insan bir an kabullenip rahatlasa başka bir kriz anında yine aynı çöküntüyü yaşayabiliyor, mutlak kurtuluş yok gibi. insanlarla konuştukça gördüm ki bunu birçoğumuz yapıyoruz ama neden yapıyoruz? belki bunu iyice anlayınca biraz daha büyüyeceğizpaulhttps://www.blogger.com/profile/16723175018100689015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post-17371852615757567962020-06-04T14:05:33.328+03:002020-06-04T14:05:33.328+03:00"şimdi artık kendisinden memnun olmayan insan..."şimdi artık kendisinden memnun olmayan insanların birçoğu, aslında benim gibi gizli bir narsizmle boğuşuyor." o kadar haklısın ki! <br />Benzer olaylardan muzdaribim ben de, aslında kendimi yüceltmem sonucu bir aşağılık hissi yaşadım çok uzun zaman. Şimdi geçti mi, emin değilim. Ama ne olursa olsun şu anda olduğum yeri kabul etmeyi, beni buraya getiren olayları, yaşadıklarımı, bana bilerek veya bilmeyerek zarar veren insanları affetmeyi öğrenmem gerektiğini hissediyorum. Başarır mıyım, meçhul.Nur Kabahttps://www.blogger.com/profile/01506723560136511153noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post-34894623813050628542020-05-26T14:12:33.954+03:002020-05-26T14:12:33.954+03:00Ah, keşke toplumu suçlayabilsem. Nedendir bilmiyor...Ah, keşke toplumu suçlayabilsem. Nedendir bilmiyorum, toplumu ve kendimi aynı çatıda o kadar görmüyorum ki, onları suçlayamıyorum da. Ama kaçabilirim. Evet, bunu deneyeceğim.<br /><br />Ben de buralarda olduğum için mutluyum. :)personally queerhttps://www.blogger.com/profile/06807120035158731103noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post-14654699598616276512020-05-26T03:09:13.904+03:002020-05-26T03:09:13.904+03:00Roromiyaaa
Ben de çok mutlu oldum. Bloguna girmeyi...Roromiyaaa<br />Ben de çok mutlu oldum. Bloguna girmeyi kaç kez denedim ama davetsiz olmuyormuş. Hala buralarda olmana çok sevindim demek taşındın. Ve yazmama da tabi ki<br /><br />Kurduğumuz bu ben'in ne kadarı gerçekten biz? Projemiz... Çok yükleniyorsun kendine. Sorumluluk sahibi insanlardaki cesaret var sende ama çok yorucu bu, yıpratıcı, biraz da toplumu filan suçla, kaç biraz dapaulhttps://www.blogger.com/profile/16723175018100689015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post-39549510967208260112020-05-25T17:55:54.561+03:002020-05-25T17:55:54.561+03:00Yaşadığımız uçurumlar arasında inşa etmeye çalıştı...Yaşadığımız uçurumlar arasında inşa etmeye çalıştığımız bir projemiz var: Kendimiz. Yazını okurken ben neler inşa ettim, neleri yıktım, istemeden neleri ürettim diye düşündüm. Seni okumak bana hep kendimi kendimi düşündürürdü zaten. İyi ki sen yazıyorsun, ben de seni okuyabiliyorum. <br /><br />Not: Aylardır yazdığım yorumların görünmezliğini ortadan kaldıramıyordum. Çok şükür bugün denediğim bir yol işe yaradı ve nihayet yorum yazabiliyorum sana. Çok mutlu oldum. (Ben roro)personally queerhttps://www.blogger.com/profile/06807120035158731103noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post-47154802463403827232020-05-07T02:42:34.020+03:002020-05-07T02:42:34.020+03:00aynen öyleaynen öylepaulhttps://www.blogger.com/profile/16723175018100689015noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8258406658447813861.post-32257009614446292142020-05-07T00:57:01.063+03:002020-05-07T00:57:01.063+03:00Son gülüş biraz ımm... Histerik kahkaha gibi geldi...Son gülüş biraz ımm... Histerik kahkaha gibi geldi.Keyakihttps://www.blogger.com/profile/04244802728454626136noreply@blogger.com